Reigi westchnął. Nie miał nic przeciwko spaceru.
- Mi tam przyjemnie. - Powiedział z uśmiechem. Szedł tuż za Nomadem, spokojnym krokiem. Jego wzrok niekiedy porywały przelatujące ptaki. Wsłuchiwał się w śpiew niektórych, gdy tylko można było taki usłyszeć. Podrapał się prawą ręką w lewą, po czym znów wsadził ją do kieszeni swoich spodni.

Chłopak westchnął. Nie miał nic do powiedzenia, toteż szedł w milczeniu za chłopakiem. Ładny śpiew ptaków, przepięknie błękitne niebo, chmury jakby śmietana, powietrze rześkie. Wszystko sprawiało że chciało się żyć. Sabetsu żywił nadzieję, że przynajmniej przez najbliższe dni pogoda taka a nie inna utrzyma się, nie spadnie deszcz, nie będzie burz. A może i nawet się polepszy.

Gdy weszli, Sabetsu porozglądał się dokoła. No, biednego życia nie wiódł z pewnością. Piękny ogród... I tak ogromny. Nie wliczając domu, który też był naprawdę duży i piękny - tak twierdził po widoku z zewnątrz, a nie widział jeszcze jego wnętrza. Przypuszczał, że będzie równie zaskakujący. Reigi nie miał nigdy, o ile pamięcią sięga, przyjemności zawitać u kogoś tak dobrze "zaopatrzonego". Uśmiechnął się lekko. Porozglądał się raz jeszcze - przykuwała jego wzrok większość przepięknej roślinności, kwiaty. Zwrócił swój wzrok ku Nomadzie.
- No, no... Ładnie tu masz. - Powiedział z podziwem w głosie.
Poznali się ledwo co, przypadkowa znajomość. A on już zaprasza do swojego domu... Widać miły. Takich ludzi lubił. Matsu zniżył lekko głowę i również się rozglądał, wąchając. Był z początku zaniepokojony, jednak szybko się przyzwyczaił i uniósł łebek. Sapał, jak to mają psy w zwyczaju, by ochłodzić się i odpocząć - robią tak często, więc żadna nowość. Sabetsu lewą rękę miał położoną na jego głowie, a prawą trzymał w kieszeni.